Në varësi të moshës, të dyja mundësitë, lejimi për të marrë vetë vendimin e momentit, pra për të vepruar por edhe drejtimi apo sugjerimi në momente të caktuara të lojës, janë të mira për fëmijën tuaj. Loja është mënyra sesi fëmija mëson.

Në vitet e para, para se e folura të zhvillohet, fëmija do të mësojë duke vepruar.

Në gjashtë muajt e parë, do t’i trajtojë të gjitha objektet në të njëjtën mënyrë. Ndoshta do t’i godasë, do t’i mbajë, do t’i hedhë. Pas kësaj do të mësojë të trajtojë objektet ndryshe, dhe të dijë sesi ta godasë daulle, të vendosë pelenën dhe ta hedhë topin.

Derisa fëmija juaj të trajtojë ndryshe lodrat, ka pak gjasa për aktivitete të strukturuara. Por sapo ajo të kuptojë idenë se objektet kanë përdorime të veçanta, të dyjat janë të vlefshme si një lojë e strukturuar ashtu edhe në formë të lirë. Secila kontribuon në zhvillimin e fëmijës në mënyra të ndryshme.

Aktivitetet e strukturuara ndihmojnë që fëmija të prezantohet me idetë e reja dhe mënyrat e reja të bërjes së gjërave. Ndërsa i afrohet ditëlindjes së saj të parë, fëmija do të fillojë gjithnjë e më shumë të imitojë njerëzit e tjerë. Nëse i tregoni një veprim të ri, do të mësojë duke e kopjuar atë. Por ajo gjithashtu do të përfitojë nga eksperimentimi dhe shtimi i variacioneve të veta.

Por, për të kuptuar me të vërtetë idetë, fëmija juaj duhet të shqyrtojë se çfarë ndodh kur përpiqet të krijojë kombinime të ndryshme. Pra, përfiton edhe nga ajo që shikon, dhe duke eksploruar vetë.

Ajo që është e rëndësishme në planin afatgjatë është që fëmija të ketë shumë mundësi për të luajtur.

Lexo edhe: Loja dhe rendesia e saj per femijen