Jam ulur duke marrë rreze dielli, me dyert e hapura, ndërsa ti vazhdon të flesh. Fëmijët tanë me shumë entuziazëm kanë planifikuar se si do të fitojnë në lojën që ti u premtove se do të luanit në orën 10. Tani ora shënon 11:30 dhe ata janë shumë të dëshpëruar.

Jemi bashkë prej më shumë se 20 vjetësh dhe prej gati nëntë vjetësh jemi bërë prindër e ti gjithmonë ke pasur probleme me pijen. Njeriu më i dehur në çdo festë, që binte përmbys dhe duke vepruar me neveri – një siklet dhe një kontrast total me personin e ëmbël, të mirë dhe argëtues që je në kushte normale. Personi që shikoj çdo ditë para se të shkosh në punë më jep shpresë se, nëse thjesht mund të qëndroni me maturi, jeta familjare do të ishte e lumtur.

Ne nuk e përdorëm fjalën i alkoolizuar deri pesë vjet më parë, kur për herë të parë pranove se kish nevojë për ndihmë. Që atëherë ka pasur periudha të shkurtra normale, që mbyten shpejt nga jeta e diktuar nga alkooli. Shkaktarët duket se gjenden lehtësisht kudo: një ditë e keqe në punë, pushim nga puna, unë jam larg, unë duke pirë një pije me miqtë.

Pjesa më e vështirë është vetmia. Gjatë karantiës, më takon mua të përpiqem të edukoj dhe argëtoj fëmijët tanë të moshës shkollore, të menaxhoj financat tona që zvogëlohen, të organizoj pazaret tona për ushqim, të bëj punët e shtëpisë. Nuk ka dashuri dhe ne nuk kemi bërë seks për 18 muaj. Nuk e di pse jemi akoma bashkë. Mendoj kokëfortësia e madhe nga ana ime; vendosmëria për të vërtetuar që miqtë dhe familja e kanë gabim. Jeta po më kalon, por unë nuk mund të heq dorë nga ti. Akoma jo! Më mban frika se, nëse ndahemi, ti mund të zhytesh më tej dhe të prekësh fëmijët tanë edhe më shumë sesa i ke prekur tashmë.

Kështu që, mendoj se do të vazhdojmë të jetojmë në këtë mungesë harmonie. Unë duke u përpjekur t’i mbroj fëmijët nga ndikimi i kësaj sëmundje progresive; duke u përpjekur të mbështes; duke u përpjekur të kujdesem për veten dhe shëndetin tim mendor; duke u përpjekur të shmang miqtë dhe familjen që mos të shohin se po përkeqësohesh.

Pres që në vazhdim problemet e tua shëndetësore të përkeqësohen aq shumë, sa unë të shndërrohem në kujdestaren tënde.

Tani për tani, unë do të ulem këtu duke shijuar diellin dhe do të përpiqem të jem mirënjohëse për ato që kam.

Lexo edhe: Fëmijës sim të vetëm, gjatë qëndrimit në karantinë