Pershendetje do doja nje mendim keshill nga ju.Jam nje mami 25 vjece kam nje djale 3 vjec.Jetojm jasht shtetit.Perpara se te vinte djali ne jete kishim shume probleme ekonomike por sidoqofte me burrin shkoja per mrekulli.Sapo emigruam dhe un ngela shtatzan filloj cdo gje te shkaterrohej.Burri ndryshoj 100% me mua nk sillej me si me pare eshte gjate gjithe kohes nervoz i acaruar nuk ka nerva as per mua as per femijen.Si pasoje eshte larguar shume ben ate jeten shpi pune rutine.Theksoj nje lidhje jashtmartesore nuk besoj te kete sepse oraret e punes cdo gje rrogen eshte korrekt.Por un jam shume e shqetesuar sepse nuk po kemi me prej 3 muajsh komunikim marrdhenie dhe asgje mes nesh vec per djalin flasim.E kam provuar shume her te flas te sqarohem por ai vazhdon thot kam halle jam i stresuar..Eshte e vertet jeta eshte e veshtir por jo te shkatrosh familjen per probleme qe jan normale per tgjithe njerzit mendoj.Me besoni po e perjetoj jashtzakonisht keq.Shof perdit fotot kur ishim te lidhur shof cifte ne rruge shof burrin kur me vjen ne shpi po si ka mundesi them nje dashuri si ajo qe kishim ne perfundoj ne kte pike.Nuk e di si mund ta quaj me besoni jam shume keq.Ju falenderoj per mendimet.